Last days in Delhi

Namaste!

Nou, we leven nog!

De afgelopen weken (maanden) zijn een beetje druk geweest. Maar we willen jullie niet volledig in de steek laten, dus schrijven wij op onze laatste dag in Delhi een verhaaltje voor jullie.

Ondertussen is er veel gebeurd. We zijn sinds gisteren officieel klaar met ons semester op Pearl, na een drukke periode met nachtjes doorwerken om vervolgens de volgende ochtend minstens 2 uur uit te trekken voor het printen van het project waar je de hele nacht zo hard op hebt gezwoegd. Ja MINSTENS 2 uur. Een project van 60 pagina’s wordt papiertje voor papiertje geprint en met de hand omgedraaid, om er daarna een wit spiraaltje uit het prullaria bakje doorheen te jassen. Prachtig zo’n project! Gedurende die twee uur neemt ons geduld steeds verder af, helemaal als het dan ook nog zo’n 42 graadjes is. Heerlijk zomers, behalve als je enige vorm van beweging moet verrichten.

De temperaturen zijn hier de afgelopen weken flink opgelopen, de airco is onze beste vriend en op de scooty voelt de lucht alsof je de oven open trekt. Terwijl Shirley zat te zwoegen op haar huiswerk, ging Dorieke er stiekem even tussenuit. Die is samen met Jesaja op zoek gegaan naar tijgers, forten en verkoeling in de zee.

Vlak na Jesaja’s bezoekje, kwamen mama Marijke en Jaap aan in Delhi. Echt gezellig! Na een weekendje bezienswaardigheden te hebben bekeken, lekker te hebben gegeten en ons dagelijkse leven hebben laten zien zijn Marijke en Jaap verder op reis gegaan om het volgende weekend weer in Delhi aan te komen. Ze vonden Delhi vooral druk en HEET.

En dan vonden wij ook. Tijd dus om onszelf te trakteren op een luxe overnachting in een hotel met zwembad. Hier hebben we heerlijk onze eerste vrije dagen ingeluid. Het was wel een beetje vreemd om je in zo’n totaal andere wereld te bevinden, terwijl er achter de muren van het hotel zoveel armoede is.

Nu we morgen ons appartement gaan verlaten, hebben we al onze spullen (kleding, schoenen, eten en drinken, zeep en kussens) aan bedelaars bij ons in de buurt gegeven. We reden vaak langs een rotonde waar de zwervers hun leefgebied van hebben gemaakt. Toen ze eenmaal doorhadden dat wij wat uit te delen hadden werden er flinke sprintjes achter onze tuk tuk aan getrokken om maar de eerste keuze te hebben.

Vrijdag hebben we afscheid genomen van onze klasgenootjes op onze Bye-Party! Omdat de meeste meisjes niet zo laat het huis nog uit mogen, zijn we gisteren nog naar een poolparty geweest. Wat dus niet inhoudt dat je in je bikini gaat zwemmen, maar dat je gewoon je kleren aanhoudt. Wij hadden een beetje het gevoel dat we aan t afzwemmen waren, desalniettemin was het heel erg leuk.

Vandaag ons laatste bezoekje aan Pearl gebracht en onze scooty ingeleverd:( Morgen begint onze reis met een paar dagen strand in Goa, waar Shirley’s mama en Jaap ook nog zijn. Het voelt vreemd om ons stadje te verlaten, maar er staan nog heel leuke dingen op ons te wachten.

We zullen proberen de volgende keer iets eerder een teken van leven afgeven!:)

Doeii!

Op kakkerlakken en huizenjacht

Namasté!

Zo, het werd na een maand toch weer eens tijd om verslag te doen over ons leven als Indiërs.
We zijn de afgelopen weken druk bezig geweest met verhuizen. Helaas niet naar het huis waar we eerder over schreven. Hier hebben we welgeteld twee nachten in geslapen, alhoewel slapen kwam er niet van…

Helemaal happy met ons super ruime appartement, doken we ’s avonds vermoeid van het verhuizen in bed. Om hier vervolgens bijna onze ruggen te breken op het harde matras. Dit probleem was op te lossen en we accepteerden dat we een nachtje wat minder lekker zouden slapen. Tot Shirley haar tanden ging poetsen en iets in haar ooghoek zag. Daar zaten een stuk of 8 kakkerlakken gezellig bij elkaar om de douchekraan heen. Bah bah bah! Toen we verder op onderzoek uitgingen kwamen we erachter dat er meer kakkerlakken aan de wandel waren gegaan in het donker, vanuit alle hoeken kwamen ze. Na er ook één over ons bed heen hebben zien lopen, kunnen jullie je misschien wel voorstellen dat we geen oog dicht hebben gedaan.
Na de volgende dag als twee ware kakkerlakken bestrijders aan de gang te zijn geweest met twee bussen anti-cockroach spray dachten we ervan af te zijn. Tot het avond werd. Ja hoor, daar kwamen ze weer met z’n honderden. We hebben de huisbaas erbij geroepen, en zelfs hij als Indiër was geschokt over de hoeveelheid kakkerlakken. Hij pakte spuitbus nummer 3 erbij. Het resultaat van onze kakkerlakken jacht is te zien op de foto’s (Het is aan te raden om even niet te eten). Hopend dat de kakkerlakken nu allemaal dood zouden zijn, lagen we weer in ons stenen bed. De volgende dag is de insecten bestrijding gekomen, waardoor wij vanwege de dampen niet in het appartement konden slapen. Maar de kakkerlakken zouden echt weg zijn volgens de huisbaas. De dagen daarop stonk het ook zo erg dat we in een hotel hebben geslapen. Daarbij zagen we nog steeds heel veel kakkerlakken lopen, maar we hielden hoop dat ze langzamerhand allemaal uitgeroeid werden. Na nog een keer de pest control over de vloer te hebben gehad voor een tweede behandeling, moest het deze keer écht over zijn volgens de professional en de huisbaas. Na een week nog steeds overal kakkerlakken te zien, hebben we besloten om een ander appartement te huren wat toevallig op ons pad kwam. En daar zitten we dus nu, dicht bij school en dicht bij het centrum. Ideaal! We hebben een scooter gehuurd, dus we crossen overal heel makkelijk heen. Geen discussies meer met autoriksja drivers die je geen eerlijke prijs geven! Of riskja drivers die Shirley er uit zetten, omdat ze zelf ook niet weten waar ze heen moeten rijden en Dorieke een verdwaalde Shirley op moet komen halen op de hoek van de straat…

Bij de toeristische attracties hebben ze trouwens ook een heel apart idee over een eerlijke prijs. Zo moeten Indiërs 10 Rupees betalen en buitenlanders 200. Nu zijn wij natuurlijk ook inwoners van Delhi en wilden graag voor 10 Rupees, dus wij zeggen: ‘we are students here’. In India is everybody equal ma’am. 200 Rupees please. Iedereen is gelijk, behalve als je een white face bent. Gelukkig zijn ze niet overal zo streng en mochten we deze eek op vertoon van onze Pearl student card wel voor 10 Rupees naar binnen!

Ook hebben we nog wat tripjes gemaakt. Eerst zijn we met school naar Ludhiana geweest, waar we verschillende fabrieken hebben bezocht die katoen omzetten in garen, met het garen de doeken weven, en er uiteindelijk een kledingstuk van word gemaakt. Daarna zijn we naar een fabriek gegaan waar we heel het proces konden zien van de gebreide dekens die overal in India worden verkocht, van het breien en finishen tot het printen van de dekens. Naast serieus bezig te zijn met school hebben we in de hotels ook nog wat feestjes gehouden waarbij de leraar het hardste los ging, heel gezellig.

Ons tweede tripje ging naar Jaipur, samen met onze Groningse vriend Sander en Indiase vriend Harshal. Na een turbulente busreis van 6 uur, waarbij we regelmatig bijna met ons hoofd door het dak heen zaten kwamen we aan in Jaipur. De voornaamste reden dat we naar Jaipur gingen was om Holi te vieren, de viering van het begin van de lente en de overwinning van het goede op het kwade. Maar Holi was pas op maandag, dus we hadden nog twee dagen om wat leuke dingen te bekijken. Harshal nam ons mee naar het Amber Fort and Palace, we hebben er wel 2 uur rondgelopen ons vergaapt aan de mooie plafonds ingelegd met spiegeltjes, muren beschilderd met verschillende kleuren en patronen en het bergachtige landschap waar het fort en paleis door wordt omringd. Op zondag zijn we naar de grootste shopping mall van Rajasthan geweest en ’s avonds zijn we naar een soort dorp geweest, waar je kon genieten van typisch Rajasthaanse spelletjes, folkloristische dans, muziek, eten en natuurlijk hebben we er ook even geshopt!

De volgende dag was het Holi en zijn we naar de familie van Harshal gegaan, waar we elkaar hebben bekogeld en ingesmeerd met alle kleuren poeder. Vooral wij als 3 white facejes waren een mooie kleurplaat die ingekleurd moest worden. ’s Avonds werden we uitgenodigd om bij heel de familie te komen eten. Eenmaal weer thuis, 15 haarwasbeurten en een spa behandeling verder lopen we nog steeds met roze en groene haren rond. Dit is dus niet een nieuwe fashion statement, maar een herinnering aan een once of a lifetime experience!

No problem madam 10 minutes please

Hallo allemaal!

Het lijkt erop dat we een geschikt appartement hebben gevonden! Gelukkig maar, want we beginnen het uit eten gaan iedere avond een beetje zat te worden (noem ons maar verwend), en het eten bestellen via de telefoon gaat ook niet altijd even vlekkeloos.

‘What is your name?’
‘Shirley’
‘Sjolly?’
‘SHIRLEY’
‘Chili?’
‘Yes..Chili..We want two vegetarian pizzas’
‘OK ma’am, @#%^ Pizzas, would you like anything else?
‘Yes garlic naanbread please’
‘OK ma’am I repeat your order, 2 vegetarian pizzas’
‘And one garlic naan’
‘OK ma’am I repeat your order: One vegetarian pizza and one garlic naan’
‘TWO vegetarian pizza and one garlic bread’
‘OK ma’am I repeat your order: Two vegetarian pizza.’
‘Yes.’

Het blijft altijd weer een verassing wat er uiteindelijk op onze hotel kamer aankomt. We zijn zelfs een keer verrast met een bordje ongekookte noodles. Ook beginnen we het hotelpersoneel zat te raken, na drie keer gebeld te hebben of je alsjeblieft warm water mag krijg je te horen: No problem madam, 10 minutes please. Een geliefde zin hier in het hotel en onder alle Indiers.

Het begint hier wat warmer te worden en we genieten vol op van de zon, dit vonden we een goede reden om weer eens wat luchtige Indiaase kleertjes te gaan shoppen. Ook hebben we lekker in de zon op het dak van het hotel gezeten.

We zijn hier natuurlijk super interessant en Dorieke is al zes keer gevraagd om model te staan voor fotoshoots van leerlingen op de Pearl Academy. Ze overweegt dus om met haar studie te stoppen om een modellen carrière te beginnen ;). Shirley is druk aan het naaien en aan het breien wanneer de elektriciteit niet uitvalt op school, dit gebeurd zo’n twee keer per les.

Naast onze school bezigheden vonden we het tijd om wat culturele activiteiten te ondernemen in het weekend. Het begon ondertussen wel een beetje beschamend te worden dat we nog bijna niets hadden bekeken. We zijn lekker religieus bezig geweest en hebben een Sikh gurudwara, Hindu tempel en de Jama Masjid (moskee) bezocht. In de gurudwara werden we meteen enthousiast onthaald en werd ons voorgedaan hoe we het gebedsritueel moesten uitvoeren. Na op onze knieën te hebben gezeten, ons voorhoofd op het soort altaar te hebben gelegd en een rondje te hebben gelopen, kregen we een plakkerig, vettig, bruin goedje in onze handen wat we op moesten eten. Dat kostte wat moeite.
Daarna moesten er foto’s gemaakt worden en werden we voorgesteld aan hun vrienden een eindje verderop in de fitness. Daarna zijn we doorgelopen naar de Hindu tempel en hebben we een stipje gekregen op ons voorhoofd en een handje met suiker.

Gisteren zijn we naar de Jama Masjid geweest in Old Delhi. Onderweg naar de moskee zagen we echt het authentieke India wat we verwacht hadden van India voor we vertrokken. Drukke smalle en stoffige straatjes, elektriciteitskabels her en der, drukke markten en veel zwervers. We zijn het er over eens dat we blij zijn met onze verblijfplaats in New Delhi voor zolang onze studie duurt, toch een stukje comfortabeler en schoner. Aangekomen bij de Jama Masjid kregen we een jurk aan, waar we uiteraard voor moesten betalen als ‘white face’ zijnde. We hebben op het binnenplein onze ogen uitgekeken, wat een imposant bouwwerk. Wij waren overigens niet de enige die hun ogen uitkeken, overal werden gevraagd of ongevraagd foto’s van ons gemaakt. Na naar de oproep tot het gebed te hebben geluisterd, wilden we onze jurk inleveren. Hier moest volgens de man weer voor worden betaald. We hadden al snel door dat de mensen ons daar als wandelende goudmijn zagen en zijn maar snel doorgelopen.

Vorige week zondag zijn we met klasgenootjes van Shirley naar de Indian Handicrafts Market geweest, een tijdelijke tentoonstelling van Indiaas handwerk. Super leuk om te zien, een kunstenaar wilde zelfs een verhaaltje voor ons zingen over zijn schilderij!

Morgen moeten we vroeg op, we gaan op excursie naar Ludhiana voor 4 dagen waar we allerlei fabrieken gaan bekijken waar stoffen, wol en complete kledingstukken worden gemaakt.

Tot snel & namasté!

Students at the Pearl Fashion Academy

Hi Allemaal,

Er is alweer een week voorbij sinds ons laatste verhaaltje. We zijn weer terug in het hotel met de de man die schreeuwend takken verkoopt. We gaan proberen een filmpje te uploaden.

Maandag zijn we aan onze lessen op Pearl begonnen. Als er op je rooster staat dat je er om 9.00 moet zijn is dit hoogst waarschijnlijk rond 10.00 -10.30. Ze zijn hier niet zo strikt met tijden, docenten komen veel te laat en studenten lopen ook gerust 45-50 minuten te laat de les in, heel relaxed dus. Dorieke begon met een tekenles en was er al snel over uit dat ze van course wilde wisselen. Shirley's les was leuk, alleen schakelen ze soms over op Hindi, waardoor iedereen dan opeens begint te lachen en zij met een uitgestreken gezicht voor zich uit kijkt.

Verder heeft Shirley heel gezellige klasgenoten, waarvan eentje opzoek is naar een appartement voor ons. Ook hebben we lekker met ze gegeten. Leraren krijgen veel respect van de studenten, ze worden aangesproken met madam en sir. Dorieke is van course gewisseld, ze doet nu fashion styling en image design, heeft donderdag haar eerste les gehad: fashion marketing en business development, benieuwd naar de rest van de lessen!

Verder hebben we deze week veel appartementen bekeken, ze hebben hier iets aparte standaarden. Zowel hebben ze wel 8 bedden maar geen douchekop, in de volgende was een zee van ruimte en stond er een rond bed, de andere was zo groot dat jullie er ook allemaal in konden slapen. Gisteren hebben we een leuk appartement gezien, maar dat was nog niet gemeubileerd, dat betekend hier niet dat je een kale woning hebt, maar je krijgt er wel de tandenborstels van de vorige bewoner bij, die blijkbaar leefde zonder elektriciteit en douchekop. Vandaag gaan we er weer een paar bekijken, dus we zullen zien!

Hier hebben we iets meer vertrouwen in omdat onze Groningse vriend: Sander, dit via zijn huisbaas heeft geregeld. Hij studeert sinds een maand aan Pearl. Gisteren avond zijn we gezellig met hem en onze Indiaanse vrienden naar een Valentine's party gegaan. Valentijn is hier een big deal: het is een reden om vrij te nemen van school en als je wel komt deel je snoepjes uit. Gisteren hebben we veel plezier beleefd aan de Sikhs, de mannen met tulbanden: ook wel smurfen genoemd. Deze houden ook wel van een feestje, dansen, springen, het kan niet gek genoeg. Foto's maken vinden ze ook erg leuk.

Van de week liepen we van de metro naar huis over de markt en zagen we een rekje net Indiaanse outfits, in ons wilde enthousiasme kochten we allebei een setje, om er thuis achter te komen dat deze 'lange bloezen' tot boven onze heupen komen, heeel mooi, niet geschikt om de straat mee op te gaan dus. Ook staat zo 'n rode legging niet heel charmant, als je niet Indiaas bent.

Verder hebben we lekker Indiaas gegeten, marktje bezocht en naar het nationaal museum geweest. Ook hebben we t een beetje koud gehad, we hadden niet zo 'n rekening gehouden met temperaturen waarbij er wolkjes uit je mond komen. Dat we hier nu over klagen, daar zullen we later vast spijt van hebben.

Namaste!

Take tuktuk here is nothing

Hi allemaal,

Welkom bij ons eerste verslagje uit India.

De afgelopen week hebben we ons goed vermaakt, bij aankomst stond er een hele horde pick up drivers te wachten, de onze was natuurlijk degene in lompen met anderhalve tand;)

We kwamen aan in een guur straatje en moesten via een steegje naar het hostel, de kamer was niet echt schoon en er zaten verdachte vlekken op het bed. De volgende dag merkten we gelijk hoe aardig de Indiërs zijn, ze willen ons altijd allemaal helpen:) zo kwamen we bij het toerist office aan waar we Tofail ontmoetten. Hij gaf ons een kaart van Delhi en zei dat we vooral weg moesten uit de wijk waar we nu zaten omdat dat een slechte wijk was, hij wist wel een mooi schoon hostel.

En zo werden we de volgende dag door hem opgepikt bij het hostel, we kwamen in een goede wijk met een leuke, gezellige, schone kamer. Ook zou hij opzoek gaan naar een appartement voor ons. Verder hebben we het buurtje verkent; tijdens onze wandeling werden we overspoeld door tuktuks die zeiden: 'there is nothing here, take tuktuk' ze vonden het moeilijk om te geloven dat we gewoon even rond wilden wandelen.haha

Het is hier nu heerlijk weer, zonnetje en zo n 23 graden, vandaag was het wel echt een beetje koud, 18 graden. Delhi is een moderne stad en het staren valt reuze mee. We hebben al veel heen en weer gereisd met de metro, deze heeft een speciale vrouwen coupe, heel gezellig:)

Op de Pearl Academy waren ze verbaasd ons zo vroeg te zien en de directeur heeft ons streng toegesproken: 'you are no tourists anymore, you are students now' 'we are now your best friend' ' don't be so adventurius' . Ik moest m'n best doen om m'n lachen in te houden en Shirley zat er een beetje verbaasd naast,haha

Shirley s verjaardag hebben we gevierd met onze vriend van het toerist office en Ilfran, ze brachten een enorme bos bloemen en een chocolade taart mee, waar happy birthday shirley op stond! Echt heel leuk, toen hebben we gezellig Indian style gepartyed.

Nu zitten we sinds twee dagen in het huis van de neef van Tofail, met onze eigen kok, haha. We hebben een schone ruime kamer en een badkamer erbij. Die neef en zijn vrouw zijn op vakantie en wij mochten zolang in hun huis verblijven, echt leuk!

Vandaag hebben we onze eerste heilige koe gezien!

Het eten is lekker, een beetje pikant, maar wel veel keuze. Iedereen hier heeft trouwens een witte auto, waarom? Dat vinden ze mooi.

We hebben vannacht eindelijk een beetje lekker geslapen, hier hebben we namelijk geen last van de man die takken verkoopt en dit zo hard mogelijk door de straat schreeuwt. Echter hoeven we ons s nachts niet te vervelen, want naast dat we wakker liggen van buikkrampjes kunnen we ook genieten van voorbij razende treinen, konkelende duiven, slome muggen en toeterende auto s.

Namaste!